बुद्धिमत्ता, हुशारी आणि चपळ बुद्धीचा विचार करता पहिले नाव डोळ्यासमोर येते ते म्हणजे बिरबल. त्याचबरोबर अकबर-बिरबलची जुगलबंदी कोणापासून लपलेली नाही. सम्राट अकबराच्या नवरत्नांमध्ये बिरबल हा सर्वात मौल्यवान रत्न मानला जात असे. अकबर-बिरबलाशी संबंधित अशा अनेक कथा आहेत, ज्या सर्वांना गुदगुल्या करतात. बिरबलाने आपल्या हुशारीने आणि हुशारीने सम्राट अकबराच्या दरबारात आलेली गुंतागुंतीची प्रकरणे अनेक वेळा सोडवली. त्याचबरोबर सम्राट अकबराने दिलेली आव्हाने आनंदाने स्वीकारून त्यांनी ती सोडवली. असाच आपण एक बिरबलाचा किस्सा पाहणार आहोत. चला तर मग सुरू करूया...
सम्राट अकबर दरबारात बसला होता. तेव्हा द्वारपालाने कळवले की पक्ष्यांच्या एका व्यापाऱ्याला सम्राटाला भेटायचे आहे. बादशहाने आदेश दिला. व्यापारी बादशहाला म्हणाला, "बादशाह, मी पक्ष्यांचा व्यापारी आहे, मी बंगालमध्ये एक हजार रुपयांना एक अतिशय सुंदर राजहंस विकत घेतला होता. मी तो राजहंस एका मोठ्या सोन्याच्या पिंजऱ्यात बंद करून माझ्या घराच्या एका खोलीत टांगला होता. काही दिवस सगळे ठीक होते, पण कालपासून त्या पिंजऱ्यातून तो राजहंस गायब आहे. महाराज, मी खात्रीने सांगू शकतो की ती माझ्या एका नोकराने चोरला असावा, कारण बाहेरचा माणूस पिंजऱ्यापर्यंत पोहोचूच शकत नाही.
सम्राट अकबराने सर्व प्रकार ऐकून व्यापाऱ्याच्या सर्व नोकरांना दरबारात बोलावून विचारपूस केली, परंतु काहीही निष्पन्न होऊ शकले नाही. अकबर बादशहा बिरबलाकडे पाहू लागला. बिरबलाला समजले की आता हे प्रकरण त्याला सोडवायचे आहे. सर्व नोकरांना अतिशय काळजीपूर्वक पाहून बिरबल म्हणाला - "अरे, चोर, मी तुला ओळखले, तुझ्यात एवढी हिंमत आहे? पक्ष्याला मारून खाऊन टाकले आणि त्याची पिसे पगडीत लपवून दरबारात हजर झाला आहे.
त्या नोकरांमध्ये जो खरोखरच चोर होता, तो घाबरला. त्याला वाटले चुकून आपल्या पगडीत पक्ष्याची पिसे राहिली असावीत. डोळे वाचवत तो पगडीवर हात ठेवू लागला, पण बिरबलाने त्याला ओळखले. सक्तीने त्याच्याशी चौकशी केली असता त्याने पक्षी चोरून खाण्याचे मान्य केले. बादशहाने नोकराला अटक करण्याचा आदेश दिला. बिरबलाच्या न्यायाने सम्राट अकबर आणि व्यापारी खूप खुश झाले.
अश्या प्रकारे बिरबलाने चातुर्याने पक्षी चोराचा शोध लावला.
पक्षी चोर - अकबर बिरबल मराठी कथा
सम्राट अकबर दरबारात बसला होता. तेव्हा द्वारपालाने कळवले की पक्ष्यांच्या एका व्यापाऱ्याला सम्राटाला भेटायचे आहे. बादशहाने आदेश दिला. व्यापारी बादशहाला म्हणाला, "बादशाह, मी पक्ष्यांचा व्यापारी आहे, मी बंगालमध्ये एक हजार रुपयांना एक अतिशय सुंदर राजहंस विकत घेतला होता. मी तो राजहंस एका मोठ्या सोन्याच्या पिंजऱ्यात बंद करून माझ्या घराच्या एका खोलीत टांगला होता. काही दिवस सगळे ठीक होते, पण कालपासून त्या पिंजऱ्यातून तो राजहंस गायब आहे. महाराज, मी खात्रीने सांगू शकतो की ती माझ्या एका नोकराने चोरला असावा, कारण बाहेरचा माणूस पिंजऱ्यापर्यंत पोहोचूच शकत नाही.
सम्राट अकबराने सर्व प्रकार ऐकून व्यापाऱ्याच्या सर्व नोकरांना दरबारात बोलावून विचारपूस केली, परंतु काहीही निष्पन्न होऊ शकले नाही. अकबर बादशहा बिरबलाकडे पाहू लागला. बिरबलाला समजले की आता हे प्रकरण त्याला सोडवायचे आहे. सर्व नोकरांना अतिशय काळजीपूर्वक पाहून बिरबल म्हणाला - "अरे, चोर, मी तुला ओळखले, तुझ्यात एवढी हिंमत आहे? पक्ष्याला मारून खाऊन टाकले आणि त्याची पिसे पगडीत लपवून दरबारात हजर झाला आहे.
त्या नोकरांमध्ये जो खरोखरच चोर होता, तो घाबरला. त्याला वाटले चुकून आपल्या पगडीत पक्ष्याची पिसे राहिली असावीत. डोळे वाचवत तो पगडीवर हात ठेवू लागला, पण बिरबलाने त्याला ओळखले. सक्तीने त्याच्याशी चौकशी केली असता त्याने पक्षी चोरून खाण्याचे मान्य केले. बादशहाने नोकराला अटक करण्याचा आदेश दिला. बिरबलाच्या न्यायाने सम्राट अकबर आणि व्यापारी खूप खुश झाले.
अश्या प्रकारे बिरबलाने चातुर्याने पक्षी चोराचा शोध लावला.
Post a Comment